ماده انفجاری هوا ـ سوخت

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

مادّۀ انفجاری هوا ـ سوخت (fuel-air explosive)
کلاهکی شامل نفت خام با اشتعال‌‌پذیری بسیار، مخلوط با اکسیژن. در هنگام پرتاب به‌سوی هدف، با اکسیژن جو ترکیب می‌شود و بخاری تولید می‌کند که در هنگام اشتعال باعث بروز انفجاری تقریباً پنج برابر قوی‌تر از مواد منفجرۀ معمول می‌شود. نیروی هوایی امریکا[۱] از مواد منفجرۀ هوا ـ سوخت در جنگ خلیج فارس علیه مواضع تدافعی عراق در ۱۹۹۱ استفاده کرد.

 


  1. US Air Force