مارتین، جان (۱۷۸۹ـ۱۸۵۴)

مارْتین، جان (۱۷۸۹ـ۱۸۵۴)(Martin, John)

تابلوي روز بزرگ غضب خداوندي، اثر جان مارتين

نقاش رمانتیک انگلیسی. منظره‌های عظیم، و موضوع‌های دینی بلندپروازانه‌ای نقاشی کرد که با ژرفانماییهای نظرگیر، پرتگاه‌های عمیق، و باروهای سربه فلک‌‌کشیده‌شان، کیفیتی کابوس‌وار دارند. پردۀ روز بزرگ غضب خداوندی (نگارخانۀ تیت، لندن) نمونه‌ای از سبک آخرالزمانی اوست. مارتین در حوالی هِکسَم، از توابع نورتامبرلند به‌دنیا آمد. کارش را با نقاشی کالسکه‌های تشریفاتی در نیوکاسل آغاز کرد، ولی پس از آن که در ۱۸۰۶ به لندن رفت، با خلق صحنه‌های خیالی از شهرهای ویران‌شده، و بلاهای آسمانی شهرت یافت. آن‌ها را به کمک جلوه‌های تئاتری خارق‌العاده، با قراردادن پیکرهای کوچک در پهنه‌های وسیع، و ژرفانمایی تونلی پدید می‌آورد. بسیاری از درون‌مایه‌های آثارش را از کتاب مقدس و آثار جان میلتون الهام گرفت. اغلب از آثار خویش باسمه‌های نیم‌سایه‌دار (متسوتینت) می‌ساخت. نیز کتاب بهشت گمشده اثر میلتون را مصور کرد.

 

---