مارتین، جیمز (۱۸۹۳ـ۱۹۸۱)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

مارتین، جِیمز (۱۸۹۳ـ۱۹۸۱)(Martin, James)

مهندس هوانوردی، اهل ایرلند شمالی. صندلی پران[۱] هواپیما را طراحی کرد و ساخت. در زمان مرگش، حدود ۳۵هزار صندلی پران در هواپیماهای نیروی هوایی و دریایی ۵۰ کشور جهان نصب شده بود. در ۱۹۶۵، لقب سِر گرفت. در کراس‌گار[۲]، واقع در کاونتی داون[۳]، زاده شد. در حدود ۲۰‌سالگی، اتومبیلی سه‌‌چرخ طراحی کرد. سپس، در لندن به کار مشغول شد. در اوایل دهۀ ۱۹۳۰، با لوله‌های جدارنازک، هواپیمای تک‌بالۀ دونفره‌ای ساخت. طراحی آن، که مارتین ‌بیکر[۴] اِم‌بی‌ ـ ۱ نام داشت، موجب آغاز همکاری او و کاپیتان ولنتاین هنری بیکر[۵]، خلبان ارشد آزمایش‌های شرکت هواپیمایی، شد. تا ۱۹۴۴، سه هواپیمای جنگنده با عملکرد خوب و هزینۀ ساخت کم طراحی کرد، اما سفارشی دریافت نکرد. پیش از جنگ جهانی دوم، مارتین وسیله‌ای برای برش کابل بالون دفاعی ساخت که بیشتر هواپیماهای بمب‌افکن نیروی هوایی سلطنتی انگلستان[۶] به آن مجهز شدند. صندلی پران طی جنگ جهانی دوم طراحی شد تا امکان فرار خلبانان هواپیماهای اسپیت‌فایر[۷] را با چتر نجات فراهم کند. از ۱۹۴۷، صندلی‌های مارتین‌ـ ‌بیکر[۸] در هواپیماهای جت نظامی جدید بریتانیا نصب شد. مارتین ساخت و تکمیل این صندلی‌ها را برای استفاده در سرعت‌های بالا‌تر، ارتفاع بیشتر، پرواز عمودی، فرار چندنفری، و پرش در آب ادامه داد.

 


  1. ejection seat
  2. Crossgar
  3. County Down
  4. Martin Baker
  5. Captain Valentine Henry Baker
  6. RAF Bomber Command aircraft
  7. Spitfire
  8. Martin-Baker Seats