ماردینی، عبدالله بن خلیل ( ـ ۸۰۹ق)
ماردینی، عبدالله بن خلیل ( ـ ۸۰۹ق)
ریاضیدان و منجم مسلمان. مؤذن مسجد اموی دمشق بود و تألیفهایی دربارۀ کاربرد اسباب نجومی، چند زیج، و رسالهای در باب عمل ربع و مثلثات از او برجای مانده است. دو ریاضیدان دیگر نیز با لقب ماردینی شهرت دارند؛ یکی اسماعیل بن ابراهیم ماردینی و دیگری محمد بن محمد نوۀ دختری عبدالله بن خلیل معروف به سبط ماردینی که در قاهره به شکوفایی رسید و مشهورتر از جد خود شد. از این روی، برخی از آثار عبدالله را به نوۀ او نسبت دادهاند. ازجمله آثار اوست: الدُرّ (اللؤلؤ) المنثور فیالعمل بربع الدستور؛ الورقات یا رسالة فیالعمل بربع الدائر الموضوع فیه المقنطرات؛ رساله فیالعمل بالربع المجیب یا مُجمْلة المطلوب فی عمل الجیوب؛ الشبکه (جدولهای مثلثاتی و نجومی)؛ غایةالانتفاع.