مارشال، جان (۱۸۷۶ـ ۱۹۵۸)

مارْشال، جان (۱۸۷۶ـ ۱۹۵۸)(Marshall, John)

باستان‌شناس انگلیسی. در مقام مدیر کل باستان‌شناسی در هند (۱۹۰۲ـ۱۹۳۱)، مسئول نقشه‌برداری‌ها و حفاری‌های گسترده‌ای بود، ازجمله در حفاری‌ها موهنجو دارو و هاراپا در بخش شمال غربی هند (اکنون واقع در پاکستان). این حفاری‌ها به کشف تمدنی ناشناخته به نام تمدن درۀ سِند منجر شد. طی حفاری‌های منظم و برنامه‌ریزی‌شدۀ او ۸۰۰ کارگر در یک محل کار می‌کردند. این کار از نظام اسکان «شهری»، همچنین، شبکه‌های فاضلاب و نشانه‌های گسترده‌ای از مُهرهای حک‌شده پرده برداشت. اشیای یافت‌شده در موهنجو دارو امکان مقایسه‌ را با بقایای فراوان و با ارزشی فراهم آورد که از حفاری‌های جدید در شهر سومری باستانی اور در بین‌النهرین به‌دست آمده بود و از پیوندهای بازرگانی میان این دو تمدن خبر دادند. جایگاه‌های مهم دیگری که حفاری شدند عبارت‌اند از تاکسیلا در تپه‌ماهورهای هیمالیا، جایگاه‌های دورۀ بودایی از قبیل سانچی، واقع در بخش مرکزی هند، و سارنات در درۀ گنگ. مارشال، در مقام مدیر کل باستان‌شناسی در هند، به بخش باستان‌شناسی توجه فراوان داشت و برای بخشیدن هویتی فرهنگی به باستان‌شناسی هند به خدماتی چون تهیۀ متون و منابع مربوط به تاریخ هنر اکتفا کرد. آثار متعددی منتشر کرد، ازجمله‌ موهنجو دارو و تمدن درۀ سِند (۱۹۳۱) و تاکسیلا (۱۹۵۱).

 

---