ماریه قبطیه

ماریۀ قِبطیّه ( ـ مدینه ۱۶ق)
کنیزی مصری و از زنان پیامبر اسلام (ص). در ۶ق پیامبر سفیرانی به فرمانروایان کشورهای مختلف فرستاد و آنان را به آیین توحید و اسلام دعوت کرد؛ ازجمله نامه‌ای به مَقَوْقِس، فرمانروای مصر، نوشت. او ضمن آن‌که نامۀ پیامبر را با احترام پاسخ داد، هدایا و ازجمله دو کنیز خواهر به نام‌های ماریه و سیرین را برای رسول خدا فرستاد (۷ق). چون هر دو خواهر به‌زودی مسلمان شدند، رسول اکرم سیرین را به عقد حسان بن ثابت درآورد و ماریه را برای خود برگزید و در یکی از خانه‌های حارثة بن نعمان که نزدیک مسجد بود، جای داد. ماریه که زنی شایسته و نزد پیامبر محترم بود، مورد حسادت برخی از همسران آن حضرت قرار گرفت. این آزارها به‌حدی بالا گرفت که آن حضرت او را به منزل دیگری که به‌نام خود او مشربۀ ام‌ابراهیم نامیده می‌شد، انتقال داد. ماریه در ۸ق ابراهیم، تنها پسر پیامبر اکرم، را به‌دنیا آورد که در خردسالی درگذشت. او پس از رحلت پیامبر، در خلافت ابوبکر و عمر نیز حرمت فراوان داشت. چون درگذشت، عُمَر بر او نماز گزارد و در قبرستان بقیع به‌خاک سپرده شد.