مالیات بر درآمد
مالیات بر درآمد (income tax)
مالیات مستقیمی وضعشده بر درآمد شخصی، عمدتاً بر حقوق و دستمزد، با احتمال دربرگرفتن ارزش دریافتهایی غیر از پول نقد. مالیات بر درآمد یکی از ابزارهای مهم برای رسیدن به اهداف دولت در توزیع مجدد درآمد است. در مقابل، مالیاتهای غیرمستقیم[۱] مالیاتهاییاند که در هنگام خرید کالایی خاص پرداخت میشوند؛ مثل، مالیات بر ارزش افزوده[۲] و عوارض گمرکی[۳]. اگرچه نرخها و نظامهای مالیاتی کشورها متفاوتاند، اما بسیاری از کشورها مالیات بر درآمد را بهصورت مالیات بر سود شرکتها (شرکتهای سهامی) و افراد (اشخاص) وضع میکنند. بهویژه در مورد شرکتها، اظهارنامههای مربوط به درآمد را یک حسابدار تهیه میکند تا از بخشودگیها، کسورات و معافیتها استفاده کنند. مالیات بر درآمد شخصی معمولاً صعودی است، بهگونهای که فقیرترین اعضای جامعه، مالیات بسیار کمی میدهند و یا هیچ مالیاتی نمیپردازند، در صورتیکه سهم ثروتمندان در پرداخت مالیات بسیار بیشتر است. در دهۀ ۱۹۸۰، بسیاری از کشورها به اصلاحات مالیاتی دست زدند که به سادهسازی و کاهش نرخهای مالیات بر درآمد انجامید. این امر، بهسبب افزایش مخارج مصرفکننده، به رشد فعالیتهای اقتصادی منجر شد و در پارهای موارد نیز انگیزۀ فرار از مالیات[۴] را کاهش داد.