مامون بن مامون خوارزمشاه (۳۷۵ـ۴۰۷ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

مَأمون بن مأمون خوارزمشاه (۳۷۵ـ۴۰۷ق)

ابوالعباس فرمانروای محلی خوارزم از دودمان مأمونیان (۳۹۹ـ۴۰۷ق). پس از درگذشت برادرش به حکومت رسید. ابوالعباس در ۴۰۶ق با اجازۀ سلطان محمود غزنوی، خواهر او را که همسر برادر درگذشته‌اش بود به زنی گرفت. وی به‌سبب هراسی که از نیروی روزافزون غزنویان داشت، محمود را احترام فراوان می‌کرد. چون القادر بالله عباسی برای او خلعت فرستاد و او را لقب عین‌الدوله و زین‌المله داد، کوشید تا این موضوع را از محمود غزنوی پنهان دارد. در همین حال سلطان محمود، از ابوالعباس خواست که نام وی را در خطبه بیاورد. ابوالعباس نیز چنین کرد و درپی آن ۸۰هزار دینار و ۳هزار اسب را به همراه کاروانی از بزرگان و قاضیان خوارزم روانۀ دربار محمود کرد و کوشید کار را به صلح و سازش پایان دهد اما امیرالپتگین بخاری، فرمانده سپاه او این سازش را نپسندید و بر او شورید و کاخ شاهی را به آتش کشید و خوارزمشاه را کشت.