مانگرو

مانْگرو (mangrove)

گروهی از درختان و درختچه‌های تیره‌های كرنا (چندل) و اویسنیاسه. در باتلاق‌های گل‌آلود مصب‌‌های رودخانه‌ها و سواحل حاره‌ای و نیمه‌حاره‌ای می‌رویند و با فرستادن ریشه‌های هوایی منشعب از شاخه‌هایشان به‌سرعت توده‌هایی انبوه از كرنا ایجاد می‌كنند. چوب آن‌ها در برابر نفوذ آب و گزند كرم‌های دریایی مقاوم است. باتلاق‌های كرنا زیستگاه ماهی‌ها و سخت‌پوستان است، ولی این زیستگاه‌ها در بسیاری از كشورها روبه تخریب‌اند. اجتماع این درختان گاهی آنقدر بزرگ است كه از آن به جنگل یاد می‌كنند. از مهم‌ترین عناصر این اجتماعات درخت‌های متعلق به جنس چندل با برگ‌های پایا و متقابل چرمی است. یگانه گونه این درخت در ایران ریزوفورا موكروناتا (R. Mucronata) است كه اهالی آن را تیمار یا چندل می‌نامند. از دیگر عناصر این جنگل‌ها درخت اویسنیا است كه نامش از نام ابوعلی سینا گرفته شده است. ریشه‌های هوایی این درختان به‌هنگام جزر عمودی از لجن خارج می‌شوند. محل رویش درختان مانگرو سواحل دریای عمان و خلیج فارس، و بلوچستان است.

---