مانیاسکو، آلساندرو (۱۶۸۱ـ۱۷۴۷)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

مانیاسْکو، آلسّانْدْرو (۱۶۸۱ـ۱۷۴۷)(Magnasco, Alessandro)

نقاش ایتالیایی. تابلوهای پراحساسش، در عصر خود ستایش بسیاری را برانگیخت. نقش‌مایه‌های آثارش صحنه‌های اندوهباری‌اند از ساختمان‌های مخروبه، در فضاهای توفان‌زده، که پیکرهایی مرموز و شیطانی در آن‌ها ساکن‌اند. از ضربه‌قلم‌های خشن بر روی بوم تیره‌رنگ استفاده می‌کرد؛ شیوۀ کارش بر سباستیانو ریتچی[۱] و فرانچسکو گواردی[۲] تأثیر گذاشت. مانیاسکو در جنووا[۳] به‌دنیا آمد، و فرزند استفانو مانیاسکو[۴]، نقاش، بود. در میلان هنر آموخت و در آن‌جا، فلورانس[۵] و جنووا هنرآفرینی کرد. با شیوه‌ای پرهیجان و رمانتیک[۶]، به سنّت نقاشی سالواتور روزا[۷] تداوم بخشید. مضامین آثارش عبارت‌اند از بازارهای مکّاره، اردوگاه‌های کولی‌ها، کنیسه‌ها و راهبان در حال دعاکردن در چشم‌اندازهای دست‌نخورده و طبیعی. تابلوهایی نیز از زندگی اجتماعی دارد که واجد عناصر خیالی و شاید طنزآمیزند.

 


  1. Sebastiano Ricci
  2. Francesco Guardi
  3. Genoa
  4. Stefano Magnasco
  5. Florence
  6. Romantic
  7. Salvator Rosa