ماکسیمیانوس (۲۵۰ـ۳۱۰م)
ماکْسیمیانوس (۲۵۰ـ۳۱۰م)(Maximian)
(یا: مارکوس اورِلیوس والِریوس ماکسیمیانوس[۱]) امپراتور روم (۲۸۶ـ۳۰۵م). دیوکلتیانوس[۲] او را که سردار پانونیایی[۳] بود در امپراتوری شریک، و حکومت ایالاتهای غربی را به او واگذار کرد. هنگامیکه دیوکلِتیان در ۳۰۵ داوطلبانه به نفع کُنستانتیوس اول[۴] کنارهگیری کرد، او نیز مجبور به استعفا شد. ماکسیمیانوس پس از آنکه پسرش ماکسِنتیوس مقام امپراتوری را در ۳۰۶م از آنِ خود کرد به رُم بازگشت و از کنستانتیوس اول[۵] دربرابر ماکسِنتیوس حمایت کرد؛ اما نتوانست پسرش را خلع کند و به گُل[۶] گریخت. در ۳۰۷م شورشی را برضد قُسطَنطین رهبری کرد؛ اما در مارسی[۷] اسیر شد و همانجا خودکشی کرد.