ماکو، شهرستان

ماکو، شهرستان
استان	آذربایجان غربی
بخش	مرکزی، پلدشت و شوط
جمعیت	۱۷۶,۴۱۱ نفر (۱۳۸۵ش)
موقعیت	جنوب شرقی و جنوب کشورهای ترکیه و ارمنستان، جنوب غربی جمهوری آذربایجان (خودمختار نخجوان)، غرب شهرستان جلفا (استان آذربایجان شرقی)، شمال شهرستان خوی، و شرق شهرستان چالدران
نوع اقلیم	معتدلِ مایل به سرد و نیمه‌خشک
شهر ها و آبادی ها	پلدشت، شوط، بازرگان، قره‌تپه، یولاگلدی، بورالان، عشق‌آباد، بهلول‌آباد، مرگنلر، صوفی، و کشمش‌تپه

ماکو، شهرستان

شمالی‌ترین شهرستان در استان آذربایجان غربی، مشتمل بر بخش مرکزی و بخش‌های پلدشت و شوط، با مرکزیت اداری شهر ماکو. از شمال غربی و شمال به کشورهای ترکیه و ارمنستان، از شمال شرقی به جمهوری آذربایجان (خودمختار نخجوان)، از شرق به شهرستان جلفا (استان آذربایجان شرقی)، از جنوب به شهرستان خوی، و از غرب به شهرستان چالدران محدود است. شهرستان ماکو سرزمینی کوهستانی است با دره‌ها و دشت‌های حاصل‌خیز که رود ارس مرز شمالی و شمال شرقی آن را تشکیل می‌دهد و ساری ‌سو و زنگمار نواحی داخلی آن را مشروب می‌کند. نواحی شمالی و مرکزی آن متشکل از کوه‌های نسبتاً مرتفعی است که بلندی آن‌ها به ۲,۷۰۰ متر می‌رسد و ارتفاعات غربی آن گاهی تا ۳هزارمتر فزونی می‌یابد. اقلیم این شهرستان، معتدلِ مایل به سرد و نیمه‌خشک و جمعیت آن ۱۷۶,۴۱۱ نفر است (۱۳۸۵). مهم‌ترین آبادی‌های آن عبارت‌اند از پلدشت، شوط، بازرگان، قره‌تپه، یولاگلدی، بورالان، عشق‌آباد، بهلول‌آباد، مرگنلر، صوفی، و کشمش‌تپه. راه اصلی و ترانزیتی تبریز به کشور ترکیه (از طریق بازرگان) و نیز راه ترانزیتی ماکو، پلدشت به کشور آذربایجان و راه ماکو به سیه‌چشمه و مجموعه‌ای از راه‌های فرعی و روستایی شبکۀ راه‌های زمینی این شهرستان را تشکیل می‌دهند. شغل اهالی این شهرستان عمدتاً‌ کشاورزی و دامداری و غلات، پنبه، علوفه، و فرآورده‌های شیری ازجمله محصولات آن است.