متدارک

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

مُتدارِک

(در لغت به‌معنی به‌هم پیوسته) اصطلاحی در قافیه. قافیه‌ای که در آن پیش از حرف رَویِ ساکن دو حرف متحرک باشد، مانند دو حرف متحرک «ب، ر» و «د، ر» که در دو قافیۀ این بیت پیش از حرف رَویِ ساکنْ (د) قرار گرفته‌اند: خدا کشتی آن‌جا که خواهد بَرَد/ وگر ناخدا جامه بر تن دَرَد (منسوب به سعدی).