مته بادی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

مَتّۀ بادی (pneumatic drill)
نوعی مته. با هوای فشرده کار می‌کند. در معدن‌ کاری[۱] و تونل‌زنی[۲] برای حفر چال‌های آتشباری[۳] به‌منظور کارگذاشتن مواد منفجره، و در تعمیر راه برای تخریب روسازی‌های قبلی کاربرد دارد. این دستگاه پیستونی دارد که با هوای فشرده کار می‌کند و نیرو را به سر مته منتقل می‌کند تا در هر ثانیه چندین ضربه بزند. در ۱۸۶۱، مهندسی فرانسوی با نام ژرمن سومیه[۴] (۱۸۱۵ـ۱۸۷۱) مته‌بادی را برای حفر تونل در کوه‌های آلپ[۵] ابداع کرد.



  1. mining
  2. tunnelling
  3. shot holes
  4. Germain Sommeiller
  5. Alps