متوکل اللیثی ( ـ پس از ۷۲ق)
مُتَوَکِّل اللَّیثی ( ـ پس از ۷۲ق)
شاعر عصر اُموی. ساکن کوفه و از تیرۀ لیث بن بکر، از طوایف کِنعانه، بود. در مدح معاویه و پسرش یزید، و نیز در عشق زن مطلقۀ خویش، رُحَیمه، شعر می‌سرود. اشعاری نیز در فخر و هجا از او باقی مانده است. اخطل، در سفری که به کوفه رفت، متوکل را دید و شعرش را پسندید.