مجالس سبعه
مجالِس سَبعَه
تألیف مولوی، کتابی به فارسی، مجموعۀ هفت خطبۀ مؤلف برای مریدان. تاریخ دقیقِ املای این خطابه‌ها معلوم نیست، اما از آن‌جا که ابیاتی از ولدنامه در آن مندرج است و به این قرینه که سلطان ولد این منظومه را پس از ۶۹۱ و پیش از ۷۱۲ ق سروده، بازخوانی و ویرایش نهایی مجالس سبعه می‌باید در طول همین ۲۱ سال انجام شده باشد. این مجالس، با خطبه‌ای عربی آغاز شده و سجع‌گونه‌اند. طول این مجالس متفاوت است و مجلس اول طولانی‌ترین و مجلس ششم کوتاه‌ترین آن‌هاست. موضوع غالب این مجالس، حمد خداوند، وصف او، معارف صوفیانه و ترغیب به سلوک است. این کتاب به ترکی نیز ترجمه و بارها همراه با متن اصلي منتشر شده است. چاپی از آن نیز به تصحیح توفیق سبحانی است.