محدب

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

مُحَدّب (convex)

صفت سطحی که به بیرون، به‌سمت چشم ناظر، برآمدگی داشته باشد، مانند سطح بیرونی توپ. در هندسه، این اصطلاح را برای توصیف چندضلعی[۱]ای به‌کار می‌برند که هیچ یک از زوایای داخلی[۲] آن بزرگ‌تر از۱۸۰ درجه نباشد. محدب متضاد مقعر[۳] است.



  1. polygon
  2. interior angles
  3. concave