محلاتی

از گویش‌های شمال غربیِ ناحیۀ مركزی ایران، رایج در محلات. این گویش با خوانساری و وانشانی قرابت دارد. واكه‌های این گویش عبارت‌اند از: a e i o u ü به اضافۀ مصوت‌های بلند مربوط به آن‌ها. صامت‌های محلاتی همان صامت‌های زبان فارسی است، به اضافۀ صامت w. این گویش فاقد جنس دستوری است.