داعی الاسلام، محمدعلی (لاریجان ۱۲۵۴ـ حیدرآباد ۱۳۳۰ش)
داعیالاسلام، محمدعلی (لاریجان ۱۲۵۴ـ حیدرآباد ۱۳۳۰ش)
محمدعلی داعی الاسلام | |
---|---|
زادروز |
لاریجان ۱۲۵۴ش |
درگذشت | حیدرآباد ۱۳۳۰ش |
ملیت | ایرانی |
شغل و تخصص اصلی | فرهنگ نویس، ادیب، روزنامه نگار، مترجم و شاعر |
آثار | فرهنگ نظام (دکن ۱۳۴۶ـ۱۳۵۸ق)، اقبال و شعر فارسی (حیدرآباد، ۱۳۰۵ش) |
گروه مقاله | ادبیات فارسی، رسانه ها و ارتباطات، زبان شناسی و ترجمه، فرهنگ نامه و مرجع نویسی |
فرهنگنویس، ادیب، روزنامهنگار، مترجم و شاعر ایرانی. در آمل، تهران و اصفهان به تحصیل صرف و نحو عربی، فقه، اصول، حکمت و ادبیات فارسی پرداخت. در همان سالها مجلةالاسلام را با هدف مناظره با عیسویان در اصفهان منتشر کرد. پس از آموختن زبان انگلیسی به هند رفت و در آنجا زبان اردو را فراگرفت و مجلهای بهنام دعوتالاسلام دایر کرد. سپس برای همیشه به حیدرآباد دکن کوچید و استاد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه عثمانیۀ آن شهر شد. با زبانهای پهلوی، اوستایی، گجراتی و سانسکریت نیز آشنا بود. اشعاری بهسبک هندی از او بهجا مانده است. از آثارش: فرهنگ نظام (دکن ۱۳۴۶ـ۱۳۵۸ق)؛ اقبال و شعر فارسی (حیدرآباد، ۱۳۰۵ش)؛ ترجمۀ تاریخ نادر شاه و ستاره اثر مارتیمو دیوراند انگلیسی (حیدرآباد، ۱۲۹۱ش)؛ شعر و شاعری عرفی (حیدرآباد، ۱۲۹۴ش)؛ ترجمۀ وندیداد، بخش سوم اوستا، به فارسی (حیدرآباد، ۱۳۲۷ش)؛ سه مسمط (تهران، ۱۳۲۲ش)؛ خط لاتین برای فارسی (حیدرآباد، ۱۳۰۷ش).