محمدی بک (قرن ۱۰ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

محمّدی‌بَک‌ (قرن ۱۰ق)

از حکمرانان اتابکان لُرستان و بیست و سومین اتابک از اتابکان‌ لُر کوچک. پسر جهانگیر بن رستم بود و ده‌ سال‌ به‌فرمان شاه‌ طهماسب‌ اول به زندان افتاد و‌ پس‌ از فرار و غلبه‌ بر برادرش،‌ اتابک‌ رستم‌ شاه‌ لر، در لرستان‌ به‌ مقام‌ «اتابکی»‌ رسید. وی‌ رضایت شاه‌ طهماسب اول و فرزندش شاه ‌اسماعیل دوم را جلب‌ و به آن‌دو اظهار اطاعت‌ کرد. بعد از مرگ‌ این دو پادشاه صفوی، با سلطان‌ مراد دوم عثمانی‌ و حکام‌ بغداد روابط‌ حسنه‌ای‌ برقرار کرد، اما با تیره‌شدن‌ روابطش‌ با آن‌ها، دوباره‌ به‌ دربار شاهان‌ صفوی‌ روی‌ آورد. سلطان‌ محمد خدابنده،‌ دختر محمدی‌‌بک‌ را به‌ عقد پسر خود، حمزه‌میرزا، درآورد و محمدی‌بک‌ مطیع‌ وی‌ گشت‌ و پس‌ از چندی‌ درگذشت‌.