محمد بن مویدالملک ( ـ بغداد ۵۲۴ق)
محمّد بن مُؤیّدالْمُلْک ( ـ بغداد ۵۲۴ق)
(معروف به «نَصیرالمُلک») دولتمرد ایرانی. در سال‌هایی که پدرش، خواجه نظام‌الملک وزارت برکیارق را داشت در بغداد به‌سر می‌برد. چون مردم از وی به مؤید‌الملک شکایت کردند، مؤید‌الملک به گوهر آیین، کلانتر بغداد، نوشت که نصیر‌الملک را بگیرد، اما نصیر‌الملک به دارالخلافه پناه جست. در ۴۹۲ق، که پدرش در گنجه نزد محمد بن ملکشاه رفت، وی به مجد‌الملک قمی، وزیر برکیارق، پیوست. در ۴۹۲ق، که مجد‌الملک به‌دست سپاهیان خواجه نظام‌الملک کشته شد نصیر‌الملک نزد پدرش رفت. محمد بن ملکشاه پس از درگذشت مؤید‌الملک، نصیر‌الملک را نخست به ریاست دیوان انشا و سپس به وزارت پسرانش برگزید. کار او در دستگاه دیوانی سلجوقیان به سابقۀ اعتبار خانوادگی‌اش بوده است. ابوطاهر خاتونی کتابی به نام تنزیرالوزیر الزیرالخنزیر در مثالب نصیر‌الملک نوشته است.