محمود بن ابوسعید (۸۵۷ـ۹۰۰ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

محمود بن ابوسعید (۸۵۷ـ۹۰۰ق)

شاهزادۀ‌ تیموری، فرزند ارشد سلطان ابوسعید. در ۸۷۳ق و پس از قتل پدر و همزمان با سلطنت برادرش، سلطان احمد میرزا، در ولایات‌ ترمذ، ختلان، چغانیان‌ و بدخشان‌ به سلطنت نشست و به‌علت‌ جنگ‌هایی‌ که‌ در این‌ مناطق‌ کرده‌ بود، به‌ غازی‌ ملقب‌ گشت‌. با مرگ‌ سلطان‌ احمد در سمرقند، به‌ آن‌جا رفت‌ و جانشین برادر شد. در آغاز سلطنت او، ملک‌محمد میرزا، عموزادۀ وی, سر به شورش برداشت اما به‌قتل رسید. سلطنت کوتاه او با مرگ وی در ربیع‌الاول سال ۹۰۰ق به‌پایان رسید. ملک‌محمود میرزا به فسق و فجور مایل بود و اتباعش نیز همانند او بودند.