مختصات قطبی
مُخْتَصّاتِ قُطْبی (polar coordinates)
در ریاضیات، مشخصاتی برای تعیین مکان هر نقطه در صفحه، برحسب فاصله‌اش از یک نقطۀ ثابت با نام مبدأ[۱] یا قطب[۲]، و زاویۀ بین نیم‌خط واصل مبدأ به نقطۀ مفروض و محوری ثابت (محور قطبی[۳]). مختصات قطبی نقطۀ P عبارت‌اند از (θ، r) که در آن، r برابر با طول نیم‌خط، و θ زاویۀ بین محور و نیم‌خط است. اگر این زاویه در جهت خلاف حرکت عقربۀ ساعت باشد مثبت، و در غیر این‌صورت منفی قلمداد می‌شود. همچنین، r مثبت به‌حساب می‌آید، اگر P روی ضلع دوم این زاویه باشد و منفی شمرده می‌شود اگر P روی امتداد ضلع دوم باشد. این دستگاه مختصات در صنعت به‌کار می‌رود و مثلاً برای مشخص‌کردن مکان‌های روی صفحه، هنگام برنامه‌ریزی عملیات ماشین‌های رایانه‌ایِ برش پارچه یا فلز، کاربرد دارد.