مرتیه ( ـ۵۲۱پ م یا پس از آن)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

مَرتِیَه ( ـ۵۲۱پ‌م یا پس از آن)

فرمانروای شوش (حک: از پایان ۵۲۲پ‌م). پسر چین‌چیخ‌رائیش و از مردم کوگَنکا بود. مرتیه در غرب پارس شورشی راه انداخته بود (۵۲۱پ‌م). داریوش در اشاره به سومین نبرد خود از او یاد می‌کند و بدون ذکر جزئیات و اشاره به تاریخ نبرد، می‌گوید، هنگامی که نزدیک عیلام بود، مرتیه خود را ایمَنیش (اومنیش) شاه خوزستان خواند، اما مردم خوزستان از ترس وی، مرتیه را کشتند.