مرغ طوفان
مُرغ طوفان (petrel)
هر یک از انواع خانواده‌های پرندگان راستۀ کبوترسانان دریایی[۱]، شامل مرغ‌های طوفان[۲]، از خانوادۀ مرغ‌های طوفان غواص. دارای گسترش جهانی‌اند. کوچک‌ترین پرندگان دریایی، که برخی فقط ۱۳ سانتی‌متر طول دارند، در این خانواده قرار دارند. مرغ‌های طوفان غواص[۳] متعلق به خانوادۀ مرغ‌های طوفان غواص نیمکرۀ جنوبی‌اند. همۀ آن‌ها دارای منقاری قلاب‌دار، انگشت‌های عقبی ناقص، و سوارخ‌های بینی لوله‌ای‌اند و با غواصی در زیر آب تغذیه می‌کنند. شامل فولمارها و کبوتران دریایی نیز می‌شوند. این پرندگان، نظیر سایر جانورانی که در روی زمین لانه می‌سازند، با نقب‌زدن لانه می‌سازند. مرغ‌های طوفان در معرض خطر شکارچیانی نظیر موش‌اند که تخم‌ها و جوجه‌های درون آشیانه را می‌گیرند. چندین گونۀ ساکن جزایر در معرض خطر انقراض‌اند. بزرگ‌ترین مرغ طوفان، مرغ طوفان عظیم‌الجثۀ جنوبی[۴] به طول یک متر است و فاصله دو بال باز آن به دو متر می‌رسد. این پرنده مردارخواری با منقار قلاب‌دار و قوی است و از این نظر که به‌خوبی روی زمین راه می‌رود، در بین مرغ‌های طوفان غیر عادی است. قوی و تنومند، و دارای رفتاری مشابه لاشخور است. از هر چیزی که بیابد تغذیه می‌کند. غذایش شامل مرغ‌های طوفان حفار[۵] کوچک‌تر، جوجۀ پنگوئن[۶]های بدون مراقب، و مردار، ازجمله فُک[۷]های مرده است. این جانور، به‌منزلۀ مکانیسمی دفاعی، روی مهاجم روغن تف می‌کند. در ایران، از راستۀ کبوترسانان دریایی دو خانواده شناسایی شده است که در هر یک فقط یک گونه شناسایی شده است: مرغ طوفان ویلسون از خانوادۀ مرغ طوفان، و نوک‌سرخ دریایی Phaethon aetherus از خانوادۀ نوک‌سرخ دریایی.