مرقس، انجیل
مَرقُس، اِنجیل (Gospel According to Mark)
انجیل دوم عهد جدید[۱] و کهن‌ترین و کوتاه‌ترینِ اناجیل اربعه. پاپیاس[۲]، از قدیم‌ترین آبای کلیسا، آن را به مرقس، راوی پطرس[۳] حواری نسبت می‌دهد و معمولاً او را همان عموزادۀ بَرنابا[۴] و رفیق راه برنابا و پولس[۵] در اولین سفر تبلیغی آن‌ها می‌دانند. قدیس ایرنایوس[۶] می‌گوید او انجیلش را پس از مرگ پطرس و پولس نوشت. از این‌رو، تاریخ نگارش آن به گمان بیشتر محققان بین ۶۵ تا ۷۰م است. انجیل مرقس احتمالاً در رم[۷] و برای مخاطبی غیریهود و به‌منظور اقناع وی در این‌باره که عیسی ناصری[۸] پسر خدا بوده تألیف شده است. آن را انجیل عمل نامیده‌اند، زیرا ۱۸ معجزۀ مسیح را شرح داده است و فقط ۴ مثل دارد (در مقابل ۱۸ و ۱۹ مثل انجیل‌های متّی[۹]۹ و لوقا[۱۰]). از آن‌جا که بسیاری از مطالب آن در متی و لوقا تکرار شده است، اغلب صاحب‌نظران آن را منبع دو انجیل دیگر می‌دانند.