مرودشت، شهرستان

From ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
مرودشت، شهرستان
کشور پرونده:Flag of Iran.svg ایران
استان فارس
بخش مرکزی، سعادت‌آباد، سیدان، درودزن، و کامفیروز
جمعیت ۲۹۷,۳۹۹ نفر(۱۳۸۵ش)
موقعیت جنوب شهرستان‌های اقلید و خرم بید، جنوب غربی شهرستان بوانات، غرب شهرستان ارسنجان، شمال شهرستان شیراز، و شرق شهرستان سپیدان
نوع اقلیم معتدل
تولیدات و صنایع مهم کشاورزی و دامداری
شهر ها و آبادی های مهم سعادت‌شهر، سیدان، کوشکک، کامفیروز، کوشک‌هزار، مجدآباد، محمدآباد، کناره، فتح‌آباد، کوه‌سبز، زنگی‌آباد، بیدگل، درودزن و بانش

مَرودَشت، شهرستان

مَرودَشت، شهرستان

واقع در مرکز شمالی استان فارس، مشتمل بر بخش مرکزی و بخش‌های سعادت‌آباد، سیدان، درودزن، و کامفیروز، با مرکزیت شهر مرودشت. از شمال به شهرستان‌های اقلید و خرم بید، از شمال شرقی به شهرستان بوانات، از شرق به شهرستان ارسنجان، از جنوب به شهرستان شیراز، و از غرب به شهرستان سپیدان محدود است. نیمی از اراضی این شهرستان متشکل از دشت‌ها و جلگه‌های همواری است و نیمی دیگر را کوه‌های مرتفعی همچون موسی‌خانی (۳,۳۳۸ متر)، آقاحسنی، سیاه، سیدان، و رحمت فراگرفته است. رودخانۀ کر و نیز رودخانۀ سیوند آن را مشروب می‌کنند. اقلیم این شهرستان معتدل، از نظر بارندگی جزو نواحی خشک و جمعیت آن ۲۹۷,۳۹۹ نفر است (۱۳۸۵). مهم‌ترین آبادی‌های آن عبارت‌اند از سعادت‌شهر، سیدان، کوشکک، کامفیروز، کوشک‌هزار، مجدآباد، محمدآباد، کناره، فتح‌آباد، کوه‌سبز، زنگی‌آباد، بیدگل، درودزن و بانش. راه شیراز به اصفهان محور اصلی آن است و راه مرودشت به سدّ درودزن و راه مرودشت به بندامیر و خرامه و نیز راه مرودشت به زنگی‌آباد و مجموعه‌ای از راه روستایی شبکۀ راه‌های زمینی این شهرستان را تشکیل می‌دهند. مرودشت، جلگه‌ای تاریخی است و در گوشه و کنار آن آثار تاریخی ارزشمندی همچون تخت جمشید، استخر، نقش رستم، نقش رجب، کتیبۀ حاجی‌آباد، و قدمگاه و پاسارگاد دیده می‌شود. افزون بر آن تپه‌های حاوی آثار ما قبل تاریخ نیز در این شهرستان فراوان‌اند، که از آن جمله‌اند:‌ تل باکون، تل جری، تل جمبولو، تل چهار برجی، تل روباهی. آثار اسلامی آن نیز عبارت‌اند از بند امیر، قلعۀ استخر، و پل‌خان. شهرستان مرودشت از نظر کشاورزی و دامداری در خور اهمیت است و از نظر صنعت نیز از موقعیت خوبی برخوردار است.