مریوان، شهرستان

مریوان، شهرستان
استان	کردستان
بخش	مرکزی، سرشیو و خاوومیرآباد
جمعیت	۱۵۳,۲۷۱ نفر(۱۳۸۵ش)
موقعیت	جنوب کشور عراق (درّۀ شیلر) و شهرستان سقز، غرب شهرستان دیواندره، شمال غربی شهرستان سنندج، شمال شهرستان سروآباد، و شرق کشور عراق
نوع اقلیم	معتدل تا معتدل مایل به سرد و نیمه‌مرطوب
شهر ها و آبادی های مهم	ساوجی، برده‌رشه، چناره، نی، و کانی دینار

مَریوان، شهرستان

واقع در غرب استان کردستان، مشتمل بر بخش مرکزی و بخش‌های سرشیو و خاوومیرآباد، با مرکزیت اداری شهر مریوان. از شمال به کشور عراق (درّۀ شیلر) و شهرستان سقز، از شرق به شهرستان دیواندره، از جنوب شرقی به شهرستان سنندج، از جنوب به شهرستان سروآباد، و از غرب به کشور عراق محدود است. اراضی این شهرستان کوهستانی است و کوه بلند چهل‌چشمه (۳,۱۷۳ متر) در شمال، آن را از شهرستان سقز جدا و کوه پیازه در جنوب شرقی، آن را از شهرستان سنندج جدا می‌‌کند و کوه کاسه کّله در نواحی مرکزی آن جای دارد. این شهرستان سراسر پوشیده از جنگل است و چم چناره، چم انجیران، و چم‌گوره آن را مشروب می‌کنند. دریاچۀ زیبای زریوار در غرب و نواحی مرزی آن جای دارد. اقلیم آن معتدل تا معتدل مایل به سرد و نیمه‌مرطوب و جمعیت آن ۱۵۳,۲۷۱ نفر است (۱۳۸۵). مهم‌ترین آبادی‌های آن عبارت‌اند از ساوجی، برده‌رشه، چناره، نی، و کانی دینار. راه سنندج به مریوان راه اصلی آن است و راه‌های مریوان به سقز و بانه و مریوان به برده رشه، همراه با مجموعه‌ای از راه‌های فرعی و روستایی شبکۀ راه‌های زمینی این شهرستان زیبا را تشکیل می‌دهند. شهرستان مریوان از طبیعت و چشم‌اندازهای زیبایی برخوردار است. کوه‌های بلند پوشیده از جنگل و برف، رودخانه‌های متعدد، و دریاچۀ بسیار زیبای زریوار از نقاط دیدنی و خاطره‌انگیز آن است.