مزاری، عبدالعلی (بلخ ۱۳۲۶ـ مزارشریف ۱۳۷۳ش)
مَزاری، عبدالعلی (بلخ ۱۳۲۶ـ مزارشریف ۱۳۷۳ش)
رهبر حزب شیعی «وحدت اسلامی» افغانستان. پس از تحصیلات مقدماتی به ایران آمد و تا ۱۳۵۵ش در حوزۀ علمیۀ قم درس خواند. او در مزارشریف به تبلیغات و فعالیت‌های دینی و فرهنگی پرداخت و پس از کودتای کمونیست‌ها به مبارزه با آنان برخاست. پس از آن بیشتر سازمان‌های شیعی با سازمان نصر متحد شده و «حزب وحدت اسلامی» را تشکیل دادند (۱۳۶۸ش). در مجمع سراسری این حزب (۱۳۷۰ش) مزاری به مقام دبیر کل حزب برگزیده شد و بامیان، جایگاه ستاد مرکزی و مقر وی و مرکز تصمیم‌گیری‌های مهم سیاسی و نظامی گردید. در دوران دولت ربانی، حزب وحدت تحت فشار نیروهای ربانی قرار داشت. درپی یورش‌های احمد شاه مسعود، وزیر دفاع دولت ربانی، به مواضع حزب وحدت در غرب کابل، مزاری ناگزیر به طالبان روی آورد و طی موافقت‌نامه‌ای سلاح‌های سنگین خود را به طالبان واگذارد تا آن‌ها به‌صورت حائل در مواضع حزب وحدت مستقر شوند ولی آن‌ها به توافق‌نامۀ خود پشت‌پا زدند و مناطق تحت اختیار حزب وحدت را تصرف کرده و مزاری را نیز دستگیر و زندانی نموده و سپس به‌قتل رساندند. هوادارانش وی را در مزارشریف به‌خاک سپردند.