مزیت قیاسی
مَزیتِ قیاسی (comparative advantage)
قانونی در تجارت بین‌الملل. اول‌بار دیوید ریکاردو[۱]، اقتصاددان انگلیسی، این قانون را مطرح کرد و نشان‌دهندۀ این است که تجارت در صورتی ارزش دارد که هزینۀ تولید کالایی معیّن در دو کشور متفاوت باشد. برای مثال، اگر فرانسه بتواند پنیر را با هزینۀ ۱۰۰ واحد و شیر را با هزینۀ ۳۰۰ واحد تولید کند، در حالی‌که اسپانیا[۲] بتواند پنیر را با هزینۀ ۲۰۰ واحد و شیر را با هزینۀ ۴۰۰ واحد تولید کند، در این‌صورت فرانسه نسبت به اسپانیا در تولید هر دو محصول، پنیر و شیر، دارای مزیت مطلق[۳] است، زیرا می‌تواند هر دو محصول را برحسب هزینۀ مطلق، ارزان‌تر تولید کند. با این حال، تجارت با اسپانیا برای فرانسه دارای مزیت است، زیرا شیر نسبت به پنیر در فرانسه گران‌تر است (برای فرانسه هزینۀ تولید شیر سه برابر هزینۀ پنیر است) تا در اسپانیا (در این کشور هزینۀ شیر فقط دو برابر هزینۀ پنیر است). بنابراین، فرانسه در تولید پنیر و اسپانیا در تولید شیر تخصص دارند و با یکدیگر به داد‌و‌ستد می‌پردازند.