مستعان، حسینقلی (تهران ۱۲۸۳ـ همان جا ۱۳۶۲ش)
مُسْتَعان، حسینقلی (تهران ۱۲۸۳ـ همانجا ۱۳۶۲ش)
حسینقلی مستعان | |
---|---|
زادروز |
تهران ۱۲۸۳ش |
درگذشت | همان جا ۱۳۶۲ش |
ملیت | ایرانی |
تحصیلات و محل تحصیل | دارالفنون، مدرسه حقوق و علوم سیاسی |
شغل و تخصص اصلی | پاورقی نوس |
شغل و تخصص های دیگر | مترجم |
آثار | شهرآشوب (۱۳۳۴ـ۱۳۳۶)؛ ترجمه بینوایان (اثر ویکتور هوگو، ۱۰ـ۱۳۰۷) |
گروه مقاله | رسانه ها و ارتباطات |
خویشاوندان سرشناس | گلاب آدینه (دختر) |
نخستین پاورقینویسِ حرفهای ایران. در دارالفنون و مدرسۀ حقوق و علوم سیاسی تحصیل کرد. از ۱۲۹۸ به روزنامهنگاری روی آورد و بهعنوان اولین خبرنگار عکاس به کار پرداخت. سردبیریِ مجلات مختلف را بهعهده داشت و با نامهای مستعاری چون ح. م. حمید و انوشه مینوشت. هر ماه یک داستان، با نامهایی که مورد پسند زنانِ تازه متجدد بود (مثل آزیتا، شیدا)، بهچاپ میرساند. بیش از ۹۰ داستان عشقی و تاریخی منتشر کرد که از میان آنها شهرآشوب (۱۳۳۴ـ۱۳۳۶)، رابعه و آفت (۱۳۳۰ـ۱۳۳۶) را میتوان نام برد. این سه داستان را در پاورقی مجلۀ تهران مصور بهچاپ میرساند. هدایت در وغوغ ساهاب نقد طنزآمیزی بر داستان ناز (۱۳۱۹) اثر مستعان نوشته است. مستعان با ترجمۀ بینوایان (۱۰ـ۱۳۰۷) اثر ویکتورهوگو، بر نثر و نوع نگاه داستاننویسان روزگار خود تأثیر نهاد. گلاب آدينه بازيگر سينما و تئاتر دختر اوست.