مسجدسلیمان، شهرستان

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی


مسجدسلیمان، شهرستان
استان خوزستان
بخش مرکزی و اندیکا
جمعیت ۱۷۱,۷۷۸ نفر(۱۳۸۵ش)
موقعیت جنوب لالی و دزفول، جنوب غربی استان چهارمحال و بختیاری (شهرستان کوهرنگ)، غرب شهرستان ایذه، شمال شهرستان‌های باغ ملک و رامهرمز، و شرق شهرستان شوشتر
نوع اقلیم در ارتفاعات شرقی و شمال شرقی معتدل
شهر ها و آبادی ها قلعه‌خواجه، کوشکک، جعفرآباد، گلگیر، و هفت شهیدان

مسجدسلیمان، شهرستان

واقع در استان خوزستان، مشتمل بر بخش‌های مرکزی و اندیکا، با مرکزیت اداری شهر مسجدسلیمان. از شمال به شهرستان‌های لالی و دزفول، از شمال شرقی به استان چهارمحال و بختیاری (شهرستان کوهرنگ)، از شرق به شهرستان ایذه، از جنوب به شهرستان‌های باغ ملک و رامهرمز، و از غرب به شهرستان شوشتر محدود است. این شهرستان در حاشیۀ غربی کوهستان زاگرس جای دارد، به‌صورتی‌که روبه شرق بر ارتفاع آن افزوده شده و روبه غرب و جنوب از بلندی‌های آن کاسته می‌شود. مهم‌ترین ارتفاعات آن عبارت‌اند از کوه‌های سفیددون (۲,۷۷۶ متر)، نوناز، مونار، و شیرکان. رودهای کارون و شور و نیز ریزابه‌هایی که به کارون می‌ریزند، آن را مشروب می‌کنند. اقلیم آن در ارتفاعات شرقی و شمال شرقی معتدل است و روبه غرب و جنوب بر دمای آن افزوده می‌شود، از نظر بارندگی جزو نواحی خشک و جمعیت آن ۱۷۱,۷۷۸ نفر است (۱۳۸۵). مهم‌ترین آبادی‌های آن عبارت‌اند از قلعه‌خواجه، کوشکک، جعفرآباد، گلگیر، و هفت شهیدان. شهرستان مسجدسلیمان از نواحی نفت‌خیز ایران است و با راه هفتگل به لالی و نیز راه شوشتر به ایذه و شبکه‌ای از راه‌های فرعی و روستایی به دیگر نواحی کشور مرتبط می‌شود.