مسجد امام (بروجرد)
| مسجد امام | |
|---|---|
| نام فارسی | مسجد امام |
| کشور | ایران |
| استان | لرستان |
| نام‌های دیگر | مسجد سلطانی |
| موقعیت | بروجرد |
| کاربری | مسجد |
| مشخصات معماری | بنای چهارایوانی گنبددار |
| زمان ساخت | اوایل دورۀ قاجار |
مسجد امام (بروجرد)
(یا: مسجد سلطانی) براساس کتیبۀ مورخ ۱۲۰۹ق، از بناهای اوایل دورۀ قاجار است. فرمانی از محمد‌تقی میرزا حسام‌السلطنه، حاکم بروجرد در زمان فتحعلی‌شاه مورخ ۱۲۴۸ق، در این بنا وجود دارد. مؤلف کتاب تاریخ بروجرد احتمال داده است که در دورۀ حسام‌السلطنه، تعمیراتی در آن انجام شده باشد. بنای مسجد، چهارایوانی گنبددار است. دو ایوان شمالی و جنوبی، دهانۀ وسیع‌تر و ارتفاع بیشتری دارند، و بر محور قبله تأکید می‌کنند. گنبدخانۀ پشت ایوان جنوبی نیز تأکید مضاعفی بر این محور دارد. در طرفین هریک از جبهه‌های چهارگانۀ مسجد، شبستان‌هایی با ستون‌های آجری واقع‌اند. هریک از سه ورودیِ اضلاع شمالی و شرقی و غربی، سردر زیبایی دارند، دهلیزهای ورودیِ پس از سردرها، شخص را از طرفین ایوان به صحن هدایت می‌کنند.