مسجد حکیم
مسجد حکیم
از مساجد زیبای اصفهان، که در دورۀ صفوی در محل مسجدی قدیمی با نام جورجیر یا جامع رنگرزان، ساخته شد. مسجد جورجیر به‌دستور ابوالقاسم اسماعیل بن عبّاد (معروف‌به صاحب بن عبّاد) ( ـ۳۸۵ق)، وزیر دو تن از سلاطین آل بویه، ساخته شد، و تا نیمۀ قرن ۱۱ق بقایای آن باقی مانده بود. براساس کتیبه‌های مسجد و منابع موجود، حکیم محمد داود اصفهانی ملقب به تقریب‌خان، طبیب شاه‌صفی و شاه‌‌عباس دوم صفوی، مسجد حکیم را در محل مسجد قدیمی جورجیر بنا کرد. امروزه از مسجد جورجیر فقط سردری باقی مانده، که در ۱۳۱۸ش آشکار شده، و در ۱۳۳۵ش از زیر قشر ضخیم کاهگل خارج گردیده است. مسجد حکیم، بنایی چهارایوانی با صحنی وسیع است، و در میانۀ هریک از اضلاع صحن، ایوانی قرار دارد. دو ایوانِ مرتفع‌تر و عریض‌تر شمالی و جنوبی، بر محور قبله تأکید می‌کنند. گنبدخانه‌ای در پشت ایوان جبهۀ جنوبی، و دو شبستان با ستون‌های قطور آجری، در طرفین ایوان قرار دارد. شبستان دیگری نیز در جبهۀ غربی مسجد واقع است. نماهای صحن در پشت‌بغل‌ها مزین به کاشی‌کاری‌اند، و دو ایوان شمالی و جنوبی با تزیین کاشی بر قاب‌بندی‌های روی جرزها شاخص شده‌اند. اِزارۀ گنبدخانۀ مسجد کاشی‌کاری شده است، و در داخل گنبد و بخش‌هایی از دیوارهای آن، تزیینات کاشی معقّلی دیده می‌شود.