مسروب، قدیس (۳۵۰ـ۴۳۹م)
مِسروب، قِدّیس (۳۵۰ـ۴۳۹م)(Mesrob, Saint)
(مشهور به ماشْتوتْس[۱]) راهب، عالِم الهیات، و زبانشناس ارمنی. بنابر روایات، الفبای زبان ارمنی را ابداع کرد و ترجمۀ کتاب مقدس[۲] را به آن زبان نوشت که شالودۀ عصر زرین ادبیات مسیحی ارمنستان را پیریزی کرد. مسروب از حدود ۳۹۵م زندگی رهبانی پیشه کرد، به سلک کشیشان درآمد، همۀ عمر را به پارسایی گذراند، و چند صومعه بنا نهاد. نخستین کتاب مقدس به ارمنی را تهیه کرد که به «کتاب مقدس مسروب[۳]» (ح ۴۱۰م) مشهور است. یک تنه کتاب امثال عهد جدید و عهد قدیم[۴] را نیز فراهم آورد و سپس کل متن را ویراست. مجموعهای از شرح و تفسیر کتاب مقدس، ترجمۀ آثار سراسقفها، سرودها، و نیایشها و دعاهای نمازگزاران منسوب به مسروب است که موضوع پایهگذاری آیین نماز ملی ارمنی بهدست وی را تأیید میکند.