مشت زنی
مُشت‌زنی (boxing)
ورزشی مبارزه‌ای و معمولاً مردانه که بین دو نفر برگزار می‌شود. ورزشکار در حالی‌که دستکش‌هایی مخصوص پوشیده است با مشت به حریف ضربه می‌زند. آغاز ورزش مشت‌زنی به قرن ۱۸ برمی‌گردد. در آن زمان مشت‌زنی بدون دستکش انجام می‌شد و مدت معینی نداشت و هر دور با ضربۀ فنی یک مشت‌زن به‌پایان می‌رسید. از ۱۸۶۷، پس از تنظیم «مقررات کوئینزبری[۱]» استفاده از دستکش معمول شد. در ۱۷۴۳، جک بروتون[۲] که ازجمله قهرمانان مشت‌زنی بود، نخستین مجموعۀ مقررات مشت‌زنی را تدوین کرد. براساس این مقررات مسابقه تا زمانی ادامه می‌یافت که یکی از دو نفر توان ادامۀ مشت‌زنی را از‌دست می‌داد. طبق قوانین مسابقات مشت‌زنیِ حرفه‌ای لندن[۳] (۱۸۳۸)، مشت‌زنی که ضربۀ فنی شده بود ۳۰ ثانیه فرصت داشت تا به وسط رینگ که با علامتی مشخص شده بود بازگردد یا شکست را بپذیرد. آخرین مسابقۀ قهرمانی که بدون دستکش انجام گرفت، در ۱۸۹۹ بین جان سالیوان[۴] و جِیک کیلرِین[۵] برگزار شد. امروزه همۀ مسابقات مشت‌زنی از مقررات کوئینزبری پیروی می‌کنند که اصلاحاتی در آن انجام گرفته است. مسابقه‌ها در رینگی برگزار می‌شود که با طناب محصور شده است. مساحت رینگ ۶.۱×۴.۳ متر مربع و مدت هر راند مسابقه ۳ دقیقه است. مسابقات غیرحرفه‌ای سه راند و مسابقات حرفه‌ای دوازده تا پانزده راند است. مشت‌زن‌ها براساس وزن گروه‌بندی می‌شوند و نمی‌توانند در گروهی دیگر مبارزه کنند. دامنۀ این گروه‌های وزنی در مشت‌زنی حرفه‌ای از سبک‌وزن[۶] (که مگس‌وزن[۷] نیز گفته می‌شود) یعنی زیر ۴۹ کیلوگرم تا سنگین‌وزن[۸] یعنی بالاتر از ۸۸ کیلوگرم است. در ۱۹۹۶ اتحادیۀ مشت‌زنی غیرحرفه‌ای (اِی. بی. اِی)[۹] انگلستان موافقت کرد که زنان نیز از اکتبر ۱۹۹۷ با رعایت قوانین اتحادیه به‌تمرین و مبارزه بپردازند، اما در آن زمان هیچ مشت‌زن حرفه‌ای زن وجود نداشت. به‌سبب احتمال بالای آسیب‌ها و بیماری‌های مغزی، انجمن پزشکی بریتانیا[۱۰] و نظام پزشکی امریکا بارها خواستار توقف این ورزش شده‌اند. محققان بریتانیایی پس از بررسی مغز یک مشت‌زن ۲۳ ساله، که در ۱۹۹۵ براثر خون‌ریزی مغزی در حین ورزش درگذشته بود، به نشانه‌هایی از صدمات مغزی برخوردند که از مدت‌ها پیش به‌سبب ضربه‌های مکرر وارد آمده به سر ایجاد شده بود. تقریباً ۱۰ درصد مشت‌زن‌هایی که مدتی طولانی به این ورزش می‌پردازند، دچار وضعیتی به نام «سندروم مستی ناشی از ضربه[۱۱]» می‌شوند. این سندروم که به‌سبب آسیب‌های مغزی ناشی از ضربات مکرر به سر ایجاد می‌شود، با اختلالات گفتاری، کاهش تعادل بدن و ضعف حافظه همراه است. از ۱۹۹۲، نظام پزشکی بریتانیا تلاش می‌کند که مشت‌زنی را برای افراد زیر ۱۶ سال ممنوع کند.