مشفقی بخارایی، عبدالرحمان (مرو ۹۴۵ـ بخارا ۹۹۵/۹۹۸ق)

مُشفِقی بُخارایی، عبدالرحمان (مرو ۹۴۵ـ بخارا ۹۹۵/۹۹۸ق)

شاعر تاجیک. در جوانی به بخارا رفت و در حکمت، اخترشناسی، حساب و علوم دینی تحصیل کرد. پس از فتح بخارا به‌دست عبدالله‌خان شیبانی، به ملازمت وی درآمد و سپس کتابدار سعیدخان، حاکم سمرقند، شد. در ۹۸۶ق، به هند رفت. در ۹۸۸ق بار دیگر به بخارا بازگشت و به دربار عبدالله‌خان شیبانی پیوست و ملک‌الشعرای دربار او شد و تا پایان زندگی‌اش در این مقام بود. مشفقی در انواع شعر دست داشت و در هجو نیز توانا بود. اشعارش را در سه دیوان شامل غزلیات، قصاید، مطایبات، و سه مثنوی به نام‌های گلزار ارم، ساقی‌نامه و جهان‌نما گرد آورده است.