مشّائی
مشّائی[۱]
اصطلاحی در مورد اعضای حوزهی ارسطو. واژه بر گرفته از peripatos به معنای «گردشگاه با حفاظ» یا محاورهایی که در حین یک گردش صورت میگیرد. این اصطلاح در مورد حوزهی ارسطو، لوکئوم[۲] بکار برده اند؛ ولی الان دلالت بر هر یک از پیروان ارسطو دارد. به اعتبار معنای دوم اصطلاح، فرض بر این است که روش تعلیمی ارسطو ،بهصورت محاوره بوده و تعالیم او در حین گردشهای اوقات فراغت انجام میشده است؛ اما این تفسیر مطابق ذوق و مزاج مشهور ارسطو و ماهیت حوزهاش نیست. شاید احتمال بیشتری بتوان داد که هویت حوزه معلول مکان آنکه نزدیک یک گردشگاه با حفاظ بوده، میباشد.
منابع:
1-ریس، ویلیام، فرهنگ فلسفه و دین،1399 ، غلامرضا اعوانی و دیگران، چاپ اول، تهران، انتشارات موسسهی پژوهشی حکمت و فلسفه ایران.