مصحف امام

مُصحَف اِمام
(یا: مصاحف عثمانی) نام مصحفی در زمان عثمان بن عَفّان، که پس از یگانه‌سازی مصاحف گوناگون صحابه، تدوین شد. عثمان این کار را به‌عهدۀ هیئتی به رهبری زید بن ثابت گذاشت. مشهورترین همکاران زید در این کار عبارت‌ بودند از سعید بن عاص، عبدالله بن زبیر و عبدالرحمان حارث. به دستور عثمان، برای یکسان‌سازی قرآن تمامی مصاحف شخصی جمع‌آوری شد و پس از اتمام کار یگانه‌سازی و تدوین مصحف امام، همۀ آن مصاحف یا در آب جوشانده یا در آتش سوزانده شد. از روی مصحف امام پنج یا شش نسخه تهیه و به سرزمین‌های مختلف امپراتوری اسلام ازجمله مدینه، مکه، شام، بصره، و کوفه و احتمالاً بحرین فرستاده شد. این مصاحف شامل قرائات سبع بود و به‌همراه هر یک از این مصاحف، یکی از صحابه که لهجۀ محلی آن ناحیه را می‌دانست نیز، فرستاده شد. مصاحف عثمانی فاقد اِعراب (حرکت)، نقطه‌گذاری و رموز سجاوندی بوده‌اند.