مصدق، حمید (شهرضا ۱۳۱۸ـ تهران ۱۳۷۷ش)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

مصدّق، حمید (شهرضا ۱۳۱۸ـ تهران ۱۳۷۷ش)

مصدّق، حميد

شاعر ایرانی. در رشته‌های حقوق، و علوم اداری و بازرگانی در تهران و لندن درس خواند و به ‌تدریس و وکالت پرداخت. گذشته از برخی نمونه‌ها در شعر سنتی، اغلب سروده‌هایش، با بن‌مایه‌هایِ اجتماعی و بیان تغزلی در حوزۀ شعر نیمایی جای می‌گیرد. مهم‌ترین آن‌ها در دفترها و مجموعه‌هایی چون درفش‌ کاویان (تهران، ۱۳۴۱)، کاوه آهنگر (تهران، ۱۳۴۳)، آبی خاکستری سیاه (تهران، ۱۳۴۴)، ... تا رهایی (تهران، ۱۳۶۹) گرد آمده است. به بیماری قلبی درگذشت. برخی از شعرهای او، در زُمرۀ پرنفوذترین سروده‌های نیمایی در میان مخاطبان عام‌تر محسوب می‌شود. با آن‌که نفوذ مسائل سیاسی و اجتماعی در بخشی از شعرهایش، به‌ویژه در دو دهۀ ۱۳۴۰ و ۱۳۵۰ش، بسیار آشکار است، به فعالیت‌های سیاسی اقبالِ گسترده‌ای نشان نداد.