مصر باستان، معماری
مصر باستان، معماری Architecture of Egypt
دورۀ حکومت فراعنه در مصر، در فاصلۀ حدود ۴۰۰۰ـ۳۰۰پ‌م، شاهد ظهور معماری متمایز مصری بود، که مقابر و معابد مصری، شاخص‌ترین نمونه‌های آن است. این شیوۀ یادمانیِ[۱] معماری، صرفاً به طبقات ممتاز اجتماع، به‌‌ویژه فراعنه و کاهنان، اختصاص داشت. از میان مقابر، اهرام[۲] از همه درخور توجه‌ترند. این مقابر صورت تکامل‌یافتۀ مصطبه[۳]اند؛ مقابری ساده با سطوح شیب‌دار که به اهرام پله‌ای بدل شده‌اند، ازجمله هرم واقع در سقاره[۴]، حدود ۲۶۵۰پ‌م، و اهرام منظم آشناتر در جیزه[۵]، حدود ۲۶۰۰ـ۲۴۸۰پ‌م. دیوارهای عظیم شیب‌دار یا شکسته، دروازه‌های دو برجی[۶] برج‌های هرمی در دو طرف ورودی‌ها از مشخصات معماری معابد مصری‌اند. معبد کرنک[۷] (ح ۱۵۷۰ـ۱۰۸۵پ‌م) و معبد لوکسور[۸] (ح ۱۵۷۰ـ۱۲۰۰پ‌م) از نمونه‌های مشهور آن شمرده می‌شوند. برخلاف بناهای دینیِ باابهت و دیرپای مصر باستان، خانه‌های همۀ طبقات اجتماعی با مصالح کم‌دوام ساخته می‌شد و به‌همین سبب به‌‌ندرت اثری از آن‌ها باقی مانده است؛ شاید علت آن پیروی مصریان از این باور دینی باشد که زندگی روی کرۀ خاکی فقط مقدمه‌ای است بر زندگی پس از مرگ.