معزالدوله دیلمی
مُعِزّالدّولۀ دِیلمی (۳۰۳ـ۳۵۶ق)
نخستین امیر (حک: ۳۳۴ـ۳۵۶ق) دیالمۀ بغداد. نخست به سپاه ماکان کاکی و سپس مَرداویج پیوست. با استقرار پادشاهی بویه به دستور برادرش، علی، به کرمان و سیرجان لشکر کشید و نخست آن‌جا و سپس اهواز را تصرف کرد. در ۳۳۴ق به دستور علی، بین‌النهرین و سپس بغداد را فتح کرد و در آن‌جا از خلیفه عباسی، مُستکفی لقب «معزالدوله» گرفت و حکومت آل‌بویه بغداد را پی افکند. پس از آن، بصره و موصل را نیز گرفت. مستکفی عباسی را خلع و مطیع عباسی را به جای وی نشاند؛ ولی خود ادارۀ امور را در دست داشت. مُعِزّالدوله در بغداد علاوه بر اختلافات داخلی سپاهیان ترک و دیلمی خود، با حمدانیان موصل و خاندان‌های محلی بین‌النهرین نیز دائماً درگیر بود.