معلوف، شفیق (زهله ۱۹۰۵ـ سایو پایولو ۱۹۷۶)
مَعلوف، شَفیق (زهله ۱۹۰۵ـ سائو پائولو ۱۹۷۶)
شاعر، داستان‌نویس و روزنامه‌نگار مهاجر لبنانی. فرزند عیسی اسکندر معلوف. مدتی در دمشق روزنامه‌نگار بود. اولین مجموعۀ شعرش اَحلام در ۱۹۲۶ منتشر شد. همان سال به سائو پائولو مهاجرت کرد و در کارخانۀ بافندگی برادرانش، اسکندر و فوزی معلوف، مشغول به‌کار شد. در تأسیس انجمن ادبی عُصبۀ اندلسیه در ۱۹۳۳ و ماهنامۀ آن العُصبه در ۱۹۳۵ نقش فعال داشت و از ۱۹۴۲ تا ۱۹۵۳ مدیرمسئول ماهنامه بود. در ۱۹۳۶، شعر روایی بلند عَبقَر [سرزمین اجنه] را بر مبنای فرهنگ عامۀ عربی منتشر کرد. در این منظومۀ شش‌بندی، شاعر به سکونتگاه جنیّان سفر می‌کند، که نه در زمین است و نه در آسمان. در ۱۹۴۹، این اثر با افزودن شش‌بند دیگر تجدید چاپ شد. این کتاب به زبان‌های اسپانیایی و پرتغالی ترجمه شده است. از ۱۹۵۱ به بعد نیز پنج مجموعۀ شعر و چند جلد داستان کوتاه از او منتشر شده است.