معنادرمانی
معنادرمانی (logotherapy)
(یا: معنیدرمانی) روشی درمانی در روانشناسی، اساس این شیوه نظریهای از ویکتور فرانکل (۱۹۰۵ـ۱۹۹۷)، روانپزشک اتریشی است. او معتقد بود که نیاز بنیادین هستیِ انسان یافتن معنا برای زندگی است. فرانکل سه سال را در اردوگاههای کار اجباری نازیها گذراند و در این مدت در بازیابی سلامت روانی به اسیران دیگر کمک کرد. معروفترین کتاب فرانکل، انسان در جستوجوی معنا (۱۹۶۲)، درآمدی بر معنادرمانی است. او در این کتاب که تجربهها و خاطرات دورۀ اسارتش را نوشته، معنادرمانی نظری و عملی و نیز چگونگی معنایابی برای زندگی را از دید خود و همبندانش تشریح کرده است.