مغالطه لفظ

مغالطۀ لفظ

(یا: مغالطۀ ذات لفظ) در اصطلاح منطق از گونه‌های مغالطۀ لفظی (= صوری). و آن چنان است که چون لفظ، دارای معانی متعدد است، به متکلم مجال می‌دهد تا از طریق بازی با لفظ مغالطه بیافریند؛ چنان که می‌توان با لفظ مشترک «باز (1. پرندۀ شکاری؛ 2.مقابل بسته)» مغالطه آفرید: «این در، باز است/هر بازی شکاری است/پس این در شکاری است». مغالطه از طریق الفاظ مشترک، متشابه، مجاز، استعاره، نقل، اضمار و تخصیص درشمار مغالطات به اشتراک لفظی است، یا مغالطه‌هایی است که از ذات لفظ به‌بار می‌آید.