مغ کشی
مُغْ‌کُشی
(یا: مُغ‌کُشان) نمایشِ عامیانۀ شادی‌آور و آیینیِ رایج در ایران باستان. برخی پژوهشگران مغ‌کشی را صورتِ ابتدایی نمایشِ میر نوروزی دانسته‌اند. این نمایشِ عمومی همه‌ساله در روزِ پانزدهم دی اجرا می‌شده است. پیکره‌ای از چوب و پوشال می‌ساختند و آن را چون پادشاهی گرامی می‌داشتند و در پایانِ کار می‌سوزاندند. به احتمال قوی آیین مغ‌کشان با قتل گئوماتۀ مُغ (بردیای دروغین) به‌دست داریوش اول هخامنشی و یارانش ارتباط داشته است. به گزارش هرودوت پارسیان هر سال در سالروز کشته‌شدن گئوماته جشنی برپا می‌کردند که بزرگ‌ترین جشن سال بود و در این روز مغان بهتر می‌‌دیدند که از خانه خارج نشوند.