ملا نظر علی طالقانی

ملا نظر علی طالقانی (1240 - 1306ق)

(با نام کامل : حاج مولی نظر علی بن سلطان محمد (سوهانی) طالقانی) مجتهد، فقیه اصولی، متکلم، حکیم، محدث و واعظ ایرانی مقیم تهران، فرزند سلطان محمد. ملا نظر علی در علوم معقول و منقول تبحر داشته و حافظ قرآن هم بوده است.

در 1240ق (1203ش) در روستای سوهان از توابع طالقان متولد شد. دوران کودکی را در زادگاهش گذراند و مبادی علوم را فرا گرفت. سپس برای کسب مدارج علمی عالی راهی عتبات عالیات و حوزۀ علمیۀ نجف اشرف شد. او در نجف از شاگردان صاحب جواهر و شیخ انصاری بود. پس از تکمیل مبانی علمی در نجف، به ایران بازگشت و راهی تهران و مقیم مدرسۀ مروی، حجره شماره ۱۶ شد. در زمان ناصرالدین شاه قاجار، در مدرسۀ مروی تهران طلبه بود. آن جا به تدریس و تألیف پرداخت. او از شاگردان ممتاز شیخ مرتضی انصاری و شیخ محمدحسن نجفی بود.

از جمله آثار اوست: حاشية الرسائل شيخ مرتضی؛ اجتماع امر و نهی؛ کلمات القرآن؛ مناط الاحکام؛ طراز المصائب؛ رساله فی الغناء؛ و کاشف الاسرار که از جمله ارزشمندترین آثارش است.

از آن جا که بچه بسیار دوست داشت، ۱۱ زن گرفت اما هیچ گاه بچه دار نشد.

در ۱۳۰۶ق (1267ش) در ۶۴ سالگی در مشهد درگذشت و در جوار امام رضا (ع) مدفون شد.