ملو، فرانسیسکو مانویل د (۱۶۰۸ـ۱۶۶۶)
مِلو، فرانسیسکو مانوئل دِ (۱۶۰۸ـ۱۶۶۶)(Melo, Francisco Manuel de)
سپاهی، درباری، و دیپلمات پرتغالی که در مقام شاعر، عالم اخلاق، مورخ، و منتقد ادبی در دو زبان اسپانیایی و پرتغالی بهشهرت رسید. در لیسبون بهدنیا آمد، در مدرسۀ یسوعیان[۱] دروس کلاسیک و ریاضیات خواند، سپاهیگری پیشه کرد، و چون پرتغال زیر سلطۀ اسپانیا بود به دربار مادرید راه یافت. در شورش کاتالان[۲] رئیس ستاد اسپانیا بود و در ۱۶۴۵ تاریخ جنگ کاتالان[۳] را نوشت. زمانیکه پرتغال از اسپانیا جدا شد، به دربار پرتغال پیوست. در اواخر ۱۶۴۴ به علتی نامعلوم دستگیر شد، یازده سال زندانی یا تحت نظر بود و در ۱۶۵۵ به برزیل تبعید شد. پس از پایاندادن کتاب تاریخش در زندان، اشعاری در ۱۶۴۹ و سپس رسالۀ طرز زنداری[۴] را در ۱۶۵۰ منتشر کرد که بارها تجدید چاپ شد. اما خود او هرگز ازدواج نکرد. در ۱۶۶۴ نامههای شخصی[۵] را که مجموعۀ ۵۰۰ نامۀ او بود انتشار داد. آثار شعری[۶] شامل اشعار اسپانیایی و پرتغالی او در ۱۶۶۵ منتشر شد.