ملکوتی، مسلم (سراب ۱۳۰۳ـ تهران ۱۳۹۳ش)
مَلَکوتی، مُسلِم (سراب ۱۳۰۳ـ تهران ۱۳۹۳ش)
روحانی ایرانی، امام جمعۀ تبریز و نمایندۀ مجلس خبرگان رهبری. تحصیلات مقدماتی را در زادگاهش گذراند و در نوجوانی به علوم دینی روی آورد. در ۱۳۲۰ برای ادامۀ تحصیل به تبریز رفت و بخشی از دروس سطح را خواند. در ۱۳۲۱ عازم حوزۀ علمیۀ قم شد و دوره‌های عالی‌تر را نزد آیات و استادان، صدرالدین صدر، سیّد محمدتقی خوانساری، امام خمینی (ره) و سیّد محمد حجت پی گرفت. بخشی از خارج فقه و اصول را نیز نزد آیت‌الله بروجردی خواند. سپس به نجف اشرف رفت و نزد میرزا عبدالهادی شیرازی، سیّد محسن حکیم، سید محمود شاهرودی و شیخ حسین حلّی تا اخذ درجۀ اجتهاد به تحصیل ادامه داد. در ۱۳۴۶ به ایران بازگشت و در مدارس علمیۀ قم تدریس کرد. ملکوتی از علاقه‌مندان نهضت امام خمینی (ره) و اعضای قدیمی جامعۀ مدرسین حوزۀ قم بوده است. پس از پیروزی انقلاب اسلامی، ابتدا در دفتر استفتائات امام خمینی (ره) مشغول به‌کار شد و مدتی نیز نمایندۀ ایشان در استان زنجان بود، تا آن‌که در ۱۳۶۰، پس از ترور آیت‌الله مدنی نمایندۀ امام در آذربایجان شرقی و امام‌جمعۀ تبریز، این سِمت به او واگذار شد. وی در ۱۳۷۳ بار دیگر به قم بازگشت و به تدریس فقه و اصول پرداخت. در دوره‌های اول و دوم مجلس خبرگان رهبری نیز از سوی مردم استان آذربایجان شرقی به نمایندگی برگزیده شد. برخی از آثار اوست: المحاکمات؛ شرح کفایةالاصول؛ حاشیه بر اسفار ملاصدرا؛ حاشیه بر شفا؛ توضیح‌المسائل؛ الفرق بین الدین و العلم و الفلسفه؛ مقتل‌الامام الحسین (ع).