ملک زاده، مهدی (اصفهان ۱۲۶۰ـ تهران ۱۳۳۴ش)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

مَلک‌زاده، مهدی (اصفهان ۱۲۶۰ـ تهران ۱۳۳۴ش)

مَلک‌زاده، مهدي

مورّخ و پزشک ایرانی. فرزند ملک‌المتکلمین از بنیانگذاران مشروطیت بود. در ۱۲۷۵ش به بیروت رفت و از مدرسۀ پزشکی آن‌جا گواهینامه گرفت و برای ادامۀ تحصیل، به اروپا رفت. پس از بازگشت به تهران، نخست به ریاست پزشکان ژاندارمری تهران و سپس به ریاست حفظ‌الصّحۀ (بهداری) کل نظام در وزارت جنگ و ریاست بیمارستان احمدیه منصوب شد. چند دوره نیز نمایندۀ مردم شهرستان بم در مجلس شورای ملی بود. یک‌بار هم سناتور شد. از آثارش: تاریخ انقلاب مشروطیت ایران در ۷ جلد (۱۳۲۸ـ۱۳۳۵ش)؛ زندگانی ملک‌المتکلمین.